استیو کارل تا امروز به عنوان یک کمدین شناخته شده است. بازیگری که قدم هایش را در آثار کمدی محکم و با حوصله برداشته و کارنامه قابل توجهی برای خودش به وجود آورده. درسال٢٠٠٦ در فیلم موفق «لیتل میس سانشاین» ظاهر شد که با وجود قرار گرفتن این فیلم در ژانر کمدی، شخصیتی که کارل بازی می کرد رگه هایی از تلخی و فضایی جدی درونش داشت. حالا در فیلم مستقل و کم خرج «راه بازگشت» ظاهر شده که اولین تجربه حضورش در قالب یک نقش کاملا جدی است.برای مشاهده مصاحبه استیو کارل به ادامه مطلب مراجعه کنید...
فکر کنم این اولین باری باشد نقش شخصیتی که مهربان و بامزه نیست را بازی میکنی ...
فیلم نامه را خواندم؛ همان اول فهمیدم که هیچ عنصر بامزه ای درباره این شخصیت وجود ندارد. اما خود فیلم، یک کار کمدی است، و همان رویکردی که در کارهای کمدی دنبال می کردم را در این فیلم هم ادامه دادم. اینکه سعی کنم آن شخصیت را به صادقانه ترین شکل ممکن که می توانم اجرا کنم.
بعد از چندین سال کار کردن در فضای کمدی، به دنبال تجربه های متفاوتی هستی؟
نه، این یک مسئله خودآگاهانه نیست. فکر می کنم اینکه به شدت مراقب چهره ای باشی که فکر میکنی در بین مردم از خودت داری، خیلی متظاهرانه باشد. فقط می خواهم نقش هایی که برایم جذابیت دارند را بازی کنم.
«لیتل میس سانشاین» و «راه بازگشت» دو فیلم در قالب خانوادگی هستند که هیچ کدامشان نگاه عیب جو و منفی به زندگی ندارند...
دوست دارم کارهای خوش بینانه را انجام بدهم. پایان این فیلم با فیلم «لیتل میس سانشاین» مثل هم نیستند، ولی هرکدامشان دیگری را به یاد می آورند... هیچ کس لزوما برای همیشه شاد زندگی نمی کند، ولی همیشه امید هست.
در انیمیشن «من نفرت انگیز ۲» بار دیگر به جای شخصیت پرطرفدار گرو صحبت کردی. تجربه حضور در یک انیمیشن چطور بود؟
همان نگاهی که به دیگر کارهای سینمایی ام داشتم در این پروژه هم به کار بردم. با او مانند یک کاراکتر واقعی برخورد کردم. سعی کردم که بفهمم چطور باید آن را بازی کنم. به نوعی بازی با هیچ کس بود. یکی از اتفاقات جالب در این کار این است که می توانی آزادانه بازی کنی و اشتباه هم داشته باشی و دوباره آن را به شکل دیگری اجرا کنی. هیچ قانونی وجود ندارد. این فرصت را پیدا می کنید که بداهه پردازی کنید و این قدرت را درونتان بالا ببرید. ولی شما باید به دقت، بهترین لحظات را شکار کنید.
حالا تجربه «آفیس» را پشت سرگذاشتی، فکر می کنی چه جایگاهی در کارنامه ات داشته باشد؟
جایگاه خیلی خوب. «آفیس» و «مجرد چهل ساله» در یک زمان اتفاق افتادند و همه چیز را برایم تغییر دادند. باعث شد در یک شخصیت خیلی خوب ظاهر شوم و با یک مجموعه عالی کار کنم. بعضی وقت ها موقعیت هایی در کارنامه حرفه ایتان پیش می آید که باید از آنها استفاده کنید. این دو فیلم، تجربه و قدم های بزرگی در کارنامه ام بودند.
در پروژه بعدی ات در نقش یک قاتل روان پریش بازی ظاهر شدی که در کارنامه ات چرخشی به سمت فضای تاریک به حساب می آید.
داستان سیاه ولی جذابی دارد. هیچ وقت نمی خواهم فقط بازیگر کمدی باشم. به خودم فقط به عنوان یک کمدین نگاه نمی کنم. واقعا دوست داشتم که این پروژه را قبول کنم. ولی به این فکر نمی کردم که این کار اعتبار برایم بیاورد یا اینکه مثلا از قبل به این مسئله فکر کرده باشم. این نوع نگاه افتادن در تله است. شما فقط به این نیاز دارید وارد کار شوید و با تعهد آن را انجام دهید.
منبع : برنا
